İlk Şiirler / Nazım Hikmet ve Yolun Sonu İnsan / Ozan Eren Jetonya Kitap İncelemeleri

   Şiir kitabı okumayı sevmezdim. Ama işin aslı öyle değilmiş; daha önce pek tercih etmediğim için sevmediğimi zannediyormuşum. Yani anladım ki bu da onlarca önyargımdan sadece biri. Neyse bu okumalarla çok az olan şiir kitabı tecrübelerime yenilerini eklemiş oldum. Bugün, okuduğum iki şiir kitabından bahsedeceğim. Ve eminim gerisi de gelecek… 

    Kurulduğum koltuktan dizelerin az kelimeyle çok şey anlatan dünyasına daldım. Dışarıda akan dünyayı ihmal ediyordum ve doğrusunu söylemek gerekirse dünyayı ihmal etmek pek hoşuma gitmişti :) He bu arada kitapların isimlerini hala söylemedim değil mi? Şöyle buyrun o zaman :)

"İlk Şiirler / Nazım Hikmet Ran" Kitap Yorumu   (Sayfa Sayısı: 228     Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları)

  Edebiyatla biraz ilgili olan herkes az çok Nazım Hikmet’in dizelerini okumuş veya duymuştur. Ancak bu kitapta okuduğum dizelerde aşina olduğumuz usta yazar Nazım Hikmet’ten farklı birini gördüm. Yani kitabın adından da anlaşılacağı üzere şairin gençliğiyle muhatap oluyoruz.  Bu kitaptaki şiirleri, ileri yaşlarında yazdıkları kadar tesirli değildi belki ama yine de usta bir şairin doğuşunu müjdeler nitelikteydi diyebilirim. Kitapta rastladığım en tanıdık eseri, birçok kişinin sadece şarkı olarak bildiği “herkes gibisin” şiiriydi. Bulunduğu sayfayı büyük bir keyifle tekrar tekrar okuduğumu söylemeliyim :)

 Şiirler tarihli bir şekilde ve sırayla derlendiği için Nazım Hikmet’in hayatının yol haritasını okuduğumu hissettim. Başlarda aşk, doğa gibi konulara değinirken yıllar ilerledikçe şiirlerinde toplumsal sorunlara da yer vermeye başlıyor. Bu değişime ve Nazım’ın yıllar içerisindeki gelişimine şahit olmak hoşuma gitti. 

   Son olarak, önceden de dediğim gibi beklentiniz yüksek olmasın, hatta okurken ünlü şair Nazım’ı değil de genç bir şairi okur gibi okuyun. Keyifli okumalar…

"İlk Şiirler" Kitabından Alıntılar

Öldüren bir şey var bu bekleyişte. (sf 92)

Bu ne güzel memleket: yüksek dağlarında kış,
Yollarında sonbahar, deresinde ilkbahar,
Altın güneşinde de yazın sıcaklığı var. (sf 111) 

Her ne kadar bizim köy uzaksa da denize

Geniş bir ormanı var, büyük bir ırmağı var

Şehri unutturacak yaylası var, dağı var… (sf 131)

Bilirim ki anlamak bir genç kızın ruhunu

Daha zordur en ağır ilim kitabından (sf 134)

Her işçi gibi

Ceketimiz yamalıdır

Yenisi yok

Ve karnımız nadiren tok (sf 169)

İlim kavgadan doğar

Kavga içindir ilim (sf 205)

"Yolun Sonu İnsan / Ozan Eren"  Kitap Yorumu    (Sayfa Sayısı: 64    Yayınevi: Hayal Yayınları)

   Adını hiç duymadığım bir kitap ve şair… Çalıştığım kurumun kütüphanesinde köşelere sıkışmış ve muhtemelen daha önce kimsenin yerinden oynatmadığı bir kitaptı. Okumaya ayıracak çok fazla zamanım yoktu, o yüzden çabuk tüketebileceğim bir kitap niyetiyle seçtim.  Hoşuma giden dizeleri alıntı olarak yazmak için yanıma küçük bir müsvedde kağıdı da alarak köşeme geçtim. Kitabı ve yazarını tanımadığım için haliyle beklentim çok düşüktü.

  Kitabı bir çırpıda bitirdikten sonra alıntıları not etmek için aldığım karalama kağıdının iki tarafını da doldurduğumu fark ettim :) Ozan Eren’in kelimelerle arasının iyi olduğunu, etkili cümleler kurma konusunda yetenekli olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Kitabı tavsiye eder miyim? Evet, karşınıza çıkarsa okumadan geçmeyin.

Keyifli okumalar…

"Yolun Sonu İnsan" Kitabından Alıntılar

Son ve bahar ayrılsın artık! (sf 21 Son ve Bahar)

Bir sarhoşluk anıysa gecelerim
Ve tek bir senfoniye yazılmışsa tüm şiirler
Ağaçsız bir sincap kadar mutluyum,
Adı unutulmuş bir sokak kadar çıkmaz,
… (sf 11 Buruk bir aşk, ucuz bir tarife) 

Otuzuncu harfsin
Saklanma,
Seni bulamazlar;
Şubat’ın özlemidir saçılmamış belin. (sf 58 otuzuncu harf)

Sessizliğimin yankısı sadece
Yarasını taşıdığım bu kalabalık. (sf 17 kalabalık bir kayıp) 

Düğün hala devam ediyor,
Acele edin; cenazeme gecikeceksiniz. (sf 42) 

Peşim sıra yürüyor can sıkıntısı, yürüsün…
Hiç inkar etmedim gecenin kaçan huzuru olduğumu (sf 56) 

Bu Yazımı Sosyal Medya Hesaplarınızda Paylaşın